یک سال پس از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی»، به‌رغم تداوم سرکوب حکومتی، نافرمانی مدنی به شکل‌های مختلف در ایران ادامه دارد و زنان ایرانی ندا سر می‌دهند که «به عقب بازنمی‌گردیم».
زنان در عرصه‌ی عمومی همبستگی محکمی دارند و به نظر می‌رسد که آنچه «خواهرانگی» می‌خوانیم در ایران گسترش یافته است.
این نوشته مداخله‌ای است در بحث‌ها و تحلیل‌های رسانه‌ای و آکادمیک در زمینه‌ی جنبش ژینا-مهسا در خارج از کشور، با هدف یادآوری تاریخ طولانی و پرمشقت مبارزه‌ی زنان پیش از خیزش مهسا
كتاب نامه هاى زندان به قلم نسرين ستوده و با همت نشر اسو منتشر شد
فرزانه راجی – شعارهایی چون «سبزی پلو با ماهی….» به هیچ رو زیبنده جنبشی نیست که شعار محوری آن «زن، زندگی، آزادی» است.
در ایران، خشونتی که علیه زنان به کارگرفته شده نام‌ها و تصویرهائی متعّدد و متفاوت دارد: حجاب، ناموس، امنیّت کشور، عدم احترام به دین و غیره. این خشونت نهادینه‌شده توسّطِ رژیمِ اسلامی خشونتی نظام‌مند (سیستماتیک) است و زندگی تمامی زنان را به خطر می‌اندازد.
مهسا (ژینا) امینی زنده به “ارشاد” برده شد و بی‌جان بیرون آمد. مرگش جهانی را سوگوار و کشوری را آشفته کرد. زنانی هم در این میان به اعتراض گیسو بریدند. شهلا شفیق، نویسنده و فعال زنان، در جستاری به ژرفای این نماد نقب می‌زند.
با فرارسیدن ۲۱ تیر، روز “عفاف و حجاب” جمهوری اسلامی، فشار بر زنان نیز افزایش می‌یابد. زنان هم با هشتگ “حجاب بی حجاب” پاسخ می‌دهند. شهلا شفیق، نویسنده و فعال حقوق زنان
یک صفحه و هزاران دنبال‌کننده که در مدت‌زمان کوتاهی اضافه می‌شود؛ نامهای ناآشنا، بیگانه و هویت‌های جعلی. نه می‌شود همزمان با سرعت آنها را حذف‌شان کرد، نه می‌شود بی‌تفاوت رهایشان کرد.
عالیه مطلب‌زاده، عکاس و روزنامه‌نگار زندانی در زندان قرچک ورامین در نامهای اعتراضی خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای رئیس قوه قضائیه، مواردی از نقض حقوق زندانی در جریان بازداشت خود و نرگس محمدی را یادآور شد و تاکید کرد که قوه‌قضاییه جمهوری اسلامی، تحت سلطه نهادهای امنیتی است و مطابق اراده بازجوها بسیاری از مقررات خود این نظام نقض می‌شود.
تقسیم بندى حکیمانه وسهم الارث زنان دراسلام
ملتی هستیم صلح طلب و پایبند به آرمان عدالت و آزادی. در پویش تاریخ پرافتخارمان از مشروطه تاکنون، نسل به نسل و نفس به نفس،…