نهال تابش
یک سال پس از آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی»، به‌رغم تداوم سرکوب حکومتی، نافرمانی مدنی به شکل‌های مختلف در ایران ادامه دارد و زنان ایرانی ندا سر می‌دهند که «به عقب بازنمی‌گردیم».
زنان در عرصه‌ی عمومی همبستگی محکمی دارند و به نظر می‌رسد که آنچه «خواهرانگی» می‌خوانیم در ایران گسترش یافته است.
درباره‌ی مفهوم خواهرانگی
مفهوم خواهرانگی را اولین‌بار کتی ساراچیلدو، فمینیست آمریکایی، در سال ۱۹۶۸ به‌عنوان سلاحی برای «آگاهی‌بخشی» ابداع کرد. خواهرانگی مفهومی است که پیوند، حمایت و همبستگی میان زنان را در بر می‌گیرد. این ایده به اجتماع زنان، قدردانی و تجلیل از تجربیات مشترک و حمایت از یکدیگر در جنبه‌های گوناگون زندگی اشاره می‌کند. خواهرانگی ریشه در این باور دارد که زنان ازطریق ارتباط با دیگر زنانْ قدرتمند می‌شوند.
خواهرانگی اغلب بر احترام متقابل، درک و همدلی در میان زنان تأکید می‌کند. خواهرانگی را می‌توان در موقعیت‌ها و روابط مختلفی همچون دوستی، روابط خانوادگی، گروه‌های کاری و همچنین جنبش‌های اجتماعیِ بزرگ‌تر یافت. مفهوم خواهرانگی به ترویج این ایده می‌پردازد که زنان به لطف اتحاد و همکاری می‌توانند بر موانع اجتماعی غلبه کنند و به اهداف جمعی دست یابند.
خواهرانگی از پیوندهای زیست‌شناختی فراتر می‌رود و گستره‌ی زنانی را در بر می‌گیرد که براساس علایق، تجربیات یا اهداف مشترک با هم پیوند دارند. خواهرانگی همچنین چالش‌های منحصر‌به‌فردی را که ممکن است زنان با آن مواجه شوند تشخیص می‌دهد و آنان را به حمایت، رشد و دفاع از یکدیگر تشویق می‌کند.
برای خواندن متن کامل این نوشته، کلیک کنید:
منبع: آسو
۲۰ شهریور ۱۴۰۲